woensdag 27 september 2017

Slechte moeder of slechte werknemer

Vandaag gebeurde waar ik altijd al bang voor was.
Mijn jongste zoon werd vanmorgen wakker met hoge koorts. Hij was er echt heel beroerd aan toe. Hij klaagde over hoofdpijn en wilde alleen maar slapen. Het manneke wilde niet eten, drinken ging gelukkig wel.

Nu geeft een ziek kind altijd zorgen, vooral als de koorts vrij hoog is. Maar bij mij zelf liep de temperatuur ook aardig op. Ik werd namelijk gewoon op mijn werk verwacht. Het is zo wie zo soms al heel lastig om oppas te vinden, laat staan opvang vinden voor een ziek kind.  Uit school mee met een vriendje mee is tot daar aan toe. Maar een ziek kind de hele dag over de vloer is toch anders. Bovendien wil je als kind toch gewoon bij mama zijn als je je niet lekker voelt.

Ik ben vanmorgen ruim een uur bezig geweest om mensen te benaderen die op de zieke konden passen. Toen dit niet lukte ben ik collega's gaan bellen om te vragen of ze mijn dienst konden overnemen. Helaas, het zat niet mee. Er zat niets anders op dan mijn leidinggevende te bellen.

Aangezien ze al eerder weinig empathie kon opbrengen voor mijn privésituatie belde ik haar met bonkend hart. Zoals verwacht was het mijn probleem (ik wil graag werken dus dan regel je het thuis maar) Ze verwachte mij gewoon op de locatie en verder klaar.

Ik kon niet anders dan haar mee te delen dat ik niet echt kon komen. Afschuwelijk maar ik stond met mijn rug tegen de muur. Ik heb gezegd dat ik vandaag zorgverlof wilde opnemen. Dat accepteerde ze niet want iedereen heeft wel eens een ziek kind bla bla bla.

Ze beëindigde het gesprek met de mededeling dat ze aan het eind van mijn dienst langs zou komen om over de situatie te praten. Je wil niet weten hoe ik me toen voelde. Ik heb haar een whatsapp bericht gestuurd met het volgende: Het spijt me maar zoals ik zojuist aan de telefoon ook al duidelijk wilde maken, ik zie geen kans om vandaag te komen werken.
Direct daarna heb ik haar geblokkeerd om mijn telefoon.

In de loop van de dag ontving ik een email van mijn leidinggevende. Ik krijg een aantekening in mijn dossier. Ze ziet het als werkweigering. Als ik morgen om wat voor reden ook niet op mijn werk zou verschijnen zou dat geldt als de 2de werkweigering. Na 3 keer mag ik ontslagen worden.

Nou, ik heb nu echt zin om ontslagen te worden. Ben er zo klaar mee. 1 reden om geen ontslag te nemen: de bank. De bank wil een vast werkcontract zien anders geven ze geen hypotheek af. Daar ben ik momenteel juist zo hard mee bezig. Als de hypotheek niet lukt dan zijn we nog verder van huis. Dan staan we op straat. Nou ja, niet direct maar dan wordt de toekomst voor ons gezinnetje erg lastig.
(wordt vervolgt)






19 opmerkingen:

  1. Jee, heftig.
    Ten eerste: beterschap voor je zoontje, ik hoop dat hij al weer wat opgeknapt is.
    Ten tweede: sterkte voor jou. Je leidinggevende klinkt heel onredelijk. Is er misschien een vertrouwenspersoon in de organisatie met wie je dit eens kunt bespreken?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vertrouwenspersoon is er wel voor de cliënten, voor personeel weet ik niet, ik ga eens op zoek. Goed idee.

      Verwijderen
  2. Geen idee wat voor beroep je hebt maar als je in de zorg zit dan ben je onmisbaar.Dan kun je niet even zegge:"Jammer dan, ik heb een ziek kind".
    Je leiding gevende blokkeren is geen goede actie, je staat niet meer open voor communicatie, gooit olie op het vuur.
    We proberen in de zorg altijd een oplossing in het team te vinden als er iets onverwachts gebeurd maar je kunt niet de werkgever er voor op laten draaien. Het wordt dan wel heel makkelijk om te zeggen: "Ik kom niet".
    Als alleenstaande ouder ben je kwetsbaar en het is te hopen dat je met een(ex-) man nog wat verantwoordelijkheid kunt delen. Het trieste is dat steeds minder mensen dit kunnen en een enorme druk op de alleenstaande ouder ligt.
    Zorgverlof heeft ook voorwaarden, het is niet zo dat het vandaag ineens kan, gaat ook altijd in overleg met leidinggevende.
    Ik vraag me alleen af hoe je dit voor de toekomst regelt. Kinderen zijn altijd wel eens ziek.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geloof me...het was zeker niet makkelijk om te zeggen: 'ik kom niet'.

      Verwijderen
  3. Ik ben het niet met a.noniem van hierboven eens. Google maar eens op "calamiteitenverlof". Bij een ziek kind mag je maximaal 24 uur vrij nemen om opvang voor een ziek kind te regelen.

    Zo'n aantekening lijkt me ongepast. En het lijkt me ook niet zomaarmogelijk om iemand hiervoor te ontslaan.

    Maar iemand blokkeren van communicatie is echt geen goed idee.....


    Ik ben maar een simpele ex werkgever, ik heb niet persé verstand van de regels rondom ontslag en verlof. Als ik jou was zou ik me laten voorlichten door iemand die er wel verstand van heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Eens met marimma, hier is zorgverlof voor bedoeld...geen aantekening in dossier. Aanvechten dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vervelend zeg! Voor jou en je zoon. Maar een aantekening gaat wel heel ver! Calamiteitenverlof heb je toch?

    Je leidingn gevende is niet eeg schappelijk.
    Maar volgens mij werk je in de zorg, dan voel je je zowieso al bezwaart als je plots vrij moet hebben. Of zelf ziek bent.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En dan gaan zorginstellingen vervolgens klagen dat er zo weinig goed opgeleid en ervaren personeel te vinden is in de zorg....Het word je echt onmogelijk gemaakt op deze manier ;)

      Verwijderen
  6. Wat zal jij een vervelend gevoel erbij hebben, maar ben het helemaal met je eens dat je voor je kind hebt gekozen! Werk zelf ook in de zorg, werk ook met alleenstaande moeders en zij hebben inderdaad recht op calamiteitenverlof binnen onze cao....Beterschap voor jullie beiden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het voelt wel heel wrang dat ik altijd zorg voor anderen. Maar als mijn eigen kinderen een keer mijn zorg nodig hebben dan moet ik me in allerlei bochten wringen en kun je het eigenlijk nooit goed doen.

      Verwijderen
  7. O dat echt balen. Ze mogen het niet melden als werkweigering aangezien het duidelijk een calamiteit betreft.
    Dat je haar geblokkeerd hebt, kijktme niet slim
    Ga wel het gesprek aan en zorg dat die aantekening verdwijnt.
    En zorg ook dat je in de toekomst een plan hebt want dit gaat vaker gebeuren natuurlijk. Ik zou ook even op papier zetten wat je hebt gedaan om te regelen, dus welke collega's je hebt benaderd met de vraag of ze van dienst willen ruilen. En dat overhandigen aan je werkgever.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ze blijft geblokkeerd ;) Vond het eigenlijk al geen goed idee dat ze me te pas en te onpas kon appen op mijn privé nummer. Als je me wil spreken kan dat via mijn werkaccount, binnen werktijden of op mijn huistelefoon.

      Verwijderen
  8. Hou ook een heel duidelijk dagboek/tijdslijn bij met data en tijden dat je hebt gebeld om oppas te regelen en ook welke collega's je hebt benaderd. Meteen elke keer bijwerken anders vergeet je details. Dit heeft mij destijds erg goed geholpen om alles op een rijtje te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit ga ik doen, vind dit een goed idee. Moet nog even kijken wat ik hier dan mee ga doen. Misschien kan ik dit laten zien tijdens beoordeling- en functioneringgesprekken.

      Verwijderen
  9. Idd heb je recht op calamiteitenverlof. Ben je lid van d fnv. Die kunnen je helpen. Ook als je geen lid bent geven ze wel advies. Kijk op de website fnv.nl Ik weet niet waar je woont maar in nijmegen hebben ze ook spreekuur en ook in andere plaatsen. Laat je niet gek maken. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een rottige situatie zeg. Je zit dan echt klem. Vervelend dat ze totaal geen begrip toonde, want je had toch echt je best gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Belachelijk zeg! En als je zelf ziek zou zijn en met 40 graden koorts in bed ligt? Dan zeggen ze toch ook niet, je MOET komen, ik verwacht je gewoon? Owww, wat een ellende, sterkte met je kindje, hopelijk knapt hij snel op!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Héél veel sterkte. Ik voel met je mee.

    BeantwoordenVerwijderen