zaterdag 14 maart 2015

Loslaten

Zoals de trouwe lezer inmiddels weet is onze oudste zoon inmiddels het huis uit. Hoewel het officieel mijn stiefzoon is voelt het alsof het mijn eigen zoon is die het nest heeft verlaten. Elf jaar geleden kwam hij bij ons wonen, hij was toen echt nog een hummeltje. Inmiddels is hij een grote kerel geworden.

 Tot voor kort hield ik altijd rekening met hem bij het eten koken. Er was dan ook altijd een portie voor hem ook al was hij er vaker niet dan wel. Dat eten belandde dan in de diepvries of werd de volgende dag alsnog gegeten door een hongerig broertje. Inmiddels ben ik hier mee gestopt, dagelijks kook ik gewoon voor 6 personen. Alhoewel, sommige hoeveelheden blijven hetzelfde, een bloemkool blijft een bloemkool, kocht ik voorheen een 7-persoonsbloemkool, dat wordt dan nu een 6-persoonsbloemkool :) Hoeveelheden van boerenkool, zakjes soepgroente, zuurkool, potjes en blikjes blijven gewoon hetzelfde. Maar goed, sinds enige tijd probeer ik wat gezonder te gaan eten dus dan is er wat extra groente voor mij.

 Afgelopen week betrapte ik me op een nieuwe tic. Bij het boodschappen doen kocht ik veel producten dubbel. Artikelen in de aanbieding en die mijn uitgevlogen zoon vaak eet belanden bijna ongemerkt in mijn winkelmandje. Inmiddels heb ik een tas vol eten klaar staan in de keuken voor zoonlief. Een aantal spullen die door anderen niet worden gegeten maar wel door hem had ik hier nog liggen. Deze stopte ik ook in de tas, dat ruimt ook lekker op.

 Regelmatig komt hij even langs om zijn post op te halen of gewoon voor een babbeltje. Ik denk er over om er ook maar een gewoonte van te maken een tasje klaar te zetten met houdbare producten. Op deze manier help ik hem wat ook al verdiend hij zelf zijn geld. Een ander zou misschien liever geld geven, dit is mijn manier. Ooit ging ik ook het huis uit en er komt best veel bij kijken merkte ik toen.

1 opmerking:

  1. Lief dat je dat doet. Zou ook iets zijn wat ik zou doen. Loslaten is moeilijk...

    BeantwoordenVerwijderen