Geen cent teveel

In mijn streven om minder uit te geven  kom je soms leuke en onverwachte aanbiedingen tegen.
Zo ook gisterenavond. Er was een aanbieding 1 + 1 toiletpapier van het huismerk. Voor papier dat toch weg wordt gegooid geef ik het liefst zo min mogelijk uit. Mijn oog viel op deze aanbieding. Ik had al een paar andere klanten gezien in de winkel die gebruik maakten van deze aanbieding. Maar toen ik even goed keek bleek dat ook alle pakken nog eens waren voorzien van een 50% kortingssticker. Zou ik dan een echt leuke aanbieding te pakken hebben?
Voordat ik mn winkelwagentje inlaadde vroeg ik het voor de zekerheid nog even aan een medewerker. Die wist van niets, het was haar afdeling ook niet. Al had ze het geweten dan had ze me niets gezegd had ik zo de indruk.

Maar goed, ik op naar de kassa met een lading toiletpapier. De caissière zei me te weten van de korting. Er werd door diverse caissières driftig overlegd hoe het papier berekend moest worden. Bij een eerder klant was het blijkbaar verkeerd gegaan en was het papier per abuis gratis meegegaan.

Vol vertrouwen wilde ik mijn boodschappen afrekenen maar het eindbedrag was veel te hoog. De caissière was heel vriendelijk maar beheerste geen nederlands  waardoor de communicatie niet goed verliep. Omdat ik de boel aan het ophouden was heb ik maar betaald.

Ik pakte mijn boodschappen en liep rechtstreeks naar de service balie. Ook daar enorme discussie. Wat was het probleem zei ze, ik had toch korting? Ja, ik had de helft van de korting gekregen en wilde nu graag de andere helft. De servicemedewerker vond dat de aanbieding niet kon, dat klopte niet zo goedkoop. Ik vond dat het een hele goede aanbieding was. Na veel gepruttel kreeg ik dan mijn 3,65 terug. Jawel, alsof het niets is...

Vroeger had ik deze situaties vreselijk geworden. Inmiddels ben ik er wel aan gewend. Ik blijf gewoon beleefd maar wel vasthoudend. Ik ben geen dief maar maak gewoon gebruik van de aanbiedingen van de winkel. Vervelende opmerkingen van andere klanten die dan even moeten wachten om hun pakje sigaretten af te kunnen rekenen vang ik op met een lach. Met de glimmende munten in mijn handen verliet ik de winkel.