woensdag 6 september 2017

Wanneer gooi jij je eigen zuinigheidsnorm overboord?


Het valt soms niet mee om zuinig aan te doen en gelijkertijd sociaal en behulpzaam zijn. Op zich sta ik altijd voor iedereen klaar. Oppas nodig? Teveel werk? Klussen in huis? Ik sta als het even kan vooraan.  Ik weet als geen ander hoe belangrijk het is om af en toe wat hulp te krijgen.

Maar ik verbaas me vaak over het gemak waarmee anderen jou onbewust op kosten jagen en onnodig beslag leggen om mijn schaarse tijd en energie.

Zo komt er elk jaar rond vakantietijd dezelfde vraag van mijn collega voorbij.
Of ze mijn auto kan lenen om boodschappen in te slaan. Het antwoord weet ze inmiddels wel want ik leen mijn auto nooit uit. Ik rij hem liever zelf aan puin dan dat ik dat een ander laat doen :)

Mijn collega woont alleen en heeft geen auto, wel heeft ze een scooter. Ze is gewend om voor haar vakantie alle geopende etenswaar weg te gooien en dan na de vakantie alles nieuw in te slaan. De hele koelkast moet naar idee helemaal vol staan met sapjes, frisdrank en bier.  Dat wil ze in 1 keer inslaan maar haalt haar spullen wel bij verschillende winkels. Ik vind dat een wat vreemde gewoonte maar goed, ieder zijn ding.

Een van de eerste keren dat ze het vroeg zei ik 'ja' op haar vraag om te helpen.  Ik ging met haar naar de winkel. Eens maar nooit meer. Ik reed het hele dorp rond van winkel naar winkel. Denk dat ik een uur of 4 kwijt was aan alles, plus nog eens de benzine kosten. Daar ga ik niet failliet van maar toch....ik zou het zelf niet uit hebben gegeven. 

Dit terwijl ik zelf altijd, maar dan ook altijd, boodschappen haal met de fiets. Met 2 tassen aan het stuur, tas voorop in de mand en een schoudertas kan ik vrij veel meenemen. Desnoods, vlak voor een verjaardag, rijd ik meerdere keren naar dezelfde winkel.

Vandaag kwam ze terug van vakantie en de vraag kwam ook nu weer....of ik morgen mijn auto nodig hebt en .....uhn nee....ik werk de hele dag en pak altijd de fiets....of ze de auto mocht lenen.....ehn nee.....of ik haar dan 's avonds naar de winkel wilde rijden om de boodschappen in te slaan. 
Blijkbaar was ze vergeten wat ik voor haar vakantie had gezegd. 'Haal alvast wat in huis want na de vakantie zit je anders zonder eten'

Ik heb heel laf een slap excuus verteld. Heb nog zo veel te doen, ben zo moe. Zie het echt niet zitten. Bovendien is het zo onnodig. Zou ze naar het ziekenhuis gereden moeten worden zou ik het gelijk doen. Ik heb haar verwezen naar de boodschappenservice van diverse supermarkten.
Ze heeft morgen de hele dag vrij, alle tijd om desnoods 3 keer naar de winkel te rijden. Ook dat heb ik haar gezegd. Maar dat vond ze te veel werk. Zucht.

Wat zou jij doen?

7 opmerkingen:

  1. Nee, hier zou ik ook mijn goede tijd niet aan besteden. De collega mag lekker zelf op haar scootertje alle winkels langs. Of inderdaad een keer bestellen en thuis laten bezorgen, dat werkt ook prima.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Groot gelijk heb je! Ik verbaas me over het gedrag van je collega, zowel haar (in mijn ogen) vreemde inkoopbeleid als haar onfatsoenlijke gedrag om er maar vanuit te gaan dat iemand auto en/of tijd beschikbaar stelt voor haar boodschappen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Groot gelijk. Hoe bedenkt ze het om jou zo voor haar karretje te spannen. Ik vind het nogal asociaal eigenlijk

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik zou echt zeggen "nee daar heb ik geen tijd voor"

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Daar ging ik ook niet aan mee doen. En mijns inziens mag je dat gerust duidelijk uitspreken.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vreemd hoor. Ik had ook niet mee gegaan of de auto uitgeleend. Laat ze zelf maar heen en weer fietsen of op scooter voor haar aparte boodschappen manieren.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ze kan zo bij ah bestellen en het wordt ook nog thuis geleverd. Heeft ze vele uren verdiend.

    BeantwoordenVerwijderen